Η επίσκεψη της Περιφερειάρχη Αττικής Ρένας Δούρου στο Ισραήλ ήρθε να μας υπενθυμίσει ότι έχει προ πολλού ξεχαστεί η αλληλεγγύη στους Παλαιστινίους κι έχει αντικατασταθεί από τη λογική «πάνω από όλα μπίζνες με το Ισραήλ». Και όλα αυτά, τη μέρα που ξεπουλιόταν το νερό κι όλη η δημόσια περιουσία…
Της Δέσποινας Κουτσούμπα
Περιφερειακή Συμβούλος Αττικής (Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική)
Το κίνημα BDS (Boycott - Disinvest - Sanctions [Μποϋκοτάζ - Αποεπένδυση - Κυρώσεις]) ξεκίνησε το 2005 με πρωτοβουλία εκατοντάδων παλαιστινιακών οργανώσεων με στόχο να πιεστεί το κράτος του Ισραήλ να σταματήσει την καταπίεση των Παλαιστινίων, τις σφαγές στη Γάζα και την παραβίαση των αποφάσεων ακόμη και του ΟΗΕ, που αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να αποκτήσουν ανεξάρτητο κράτος. Διαμορφώθηκε με βάση το πετυχημένο παράδειγμα του κινήματος απομόνωσης της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής που οδήγησε στην ανατροπή του απαρτχάιντ. Πλήθος πόλεις, σε αρκετές χώρες, συμμετέχουν σε αυτό το κίνημα αρνούμενες τη συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ ή τη συνεργασία με εταιρίες που είναι συνένοχες στις καταπιεστικές πολιτικές του Ισραήλ επί των Παλαιστινίων.
Όμως, όλα αυτά φαίνεται πως είναι ψιλά γράμματα για την Περιφερειάρχη Αττικής κ. Ρένα Δούρου και τον Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Πολιτικής κ. Παναγιώτη Αθανασιάδη (πόσο μάλλον για τους έλληνες επιχειρηματίες που τους συνοδεύουν!), που αυτές τις μέρες βρίσκονται στο Ισραήλ για το Διεθνές Φεστιβάλ Καινοτόμου Επιχειρηματικότητας DLD Innovation Festival. Μάλιστα ήταν τέτοια η «χαρά», που χτες, τη μέρα που στη Βουλή ξεπουλιόταν η δημόσια περιουσία, το Γραφείο Τύπου της Περιφέρειας Αττικής έστειλε στους δημοσιογράφους 3 διαφορετικά δελτία τύπου για την επίσκεψη στο Τελ Αβίβ.
Η κ. Δούρου έσπευσε να δηλώσει ότι στο επίκεντρο του συγκεκριμένου Φεστιβάλ βρίσκονται «τα πεδία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων». Επισκέφτηκε μάλιστα κέντρο ανακύκλωσης από το οποίο έκανε δηλώσεις για το πώς μπορούμε να «διδαχτούμε» από το παράδειγμα του Ισραήλ. «Η σημερινή επίσκεψη στο Πάρκο Χιρίγια εντάσσεται στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της ανταλλαγής καλών πρακτικών, που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του νέου, οικολογικού και βιώσιμου, μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων που προωθούμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι η Ρ. Δούρου ποτέ δεν φημιζόταν για την ευαισθησία της απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Δεν έχει ξεχαστεί ο θόρυβος που είχε προκαλέσει το 2012 όταν, ως υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, είχε παρουσιάσει ως αυτονόητη πλευρά μιας ευκταίας εξωτερικής πολιτικής τις σχέσεις με το Ισραήλ και είχε περίπου εξυμνήσει τον Σιμόν Πέρες, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια την για δεκαετίες θέση της ελληνικής Αριστεράς (τότε και του ΣΥΡΙΖΑ) και της ελληνικής κοινωνίας για αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Εντύπωση είχε προκαλέσει και η... ιδιαίτερη προτίμηση σε ισραηλινούς ομιλητές στο διεθνές συνέδριο για τη διαχείριση απορριμμάτων που είχε διοργανώσει η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΔΣΝΑ τον Φλεβάρη του 2015.
Φαίνεται βέβαια ότι οι απόψεις της κας Δούρου ήταν απλώς ο προπομπός, καθώς οι καλές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ αποτελούν εδώ και καιρό κομβική πλευρά της πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια είναι γνωστό ότι οι ισραηλινές εταιρείες επιθυμούν να πάρουν μέρος στο μεγάλο φαγοπότι των ιδιωτικοποιήσεων. Ήδη από όταν ξεκίνησαν οι προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και από την ισραηλινή εταιρεία Mekorot. Σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις πρώτες επισκέψεις που είχε στο νέο του γραφείο ο -τοποθετημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της ΕΥΔΑΠ- κος Μπενίσης, ήταν η Πρέσβειρα του Ισραήλ. Είναι επίσης γνωστό ότι η Merkorot εποφθαλμιά όχι μόνο την ΕΥΔΑΠ ή την ΕΥΑΘ, αλλά και τις επιχειρήσεις ύδρευσης των νησιών. Από αυτή τη σκοπιά, προκαλεί ακόμη περισσότερο η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη της περιφερειάρχη στο Ισραήλ, τη μέρα που η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΡΘ περνούσαν στο Υπερταμείο με τις ψήφους των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ!
Ποια είναι όμως η Merkorot; Η Mekorot διαχειρίζεται το 90% του πόσιμου νερού του Ισραήλ, καθώς και το 80% των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας. Η Mekorot κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών ανέλαβε μονοπωλιακά τον έλεγχο όλων των κοιτασμάτων νερού στις περιοχές της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και των υψίπεδων του Γκολάν, δηλ. στις κατεχόμενες περιοχές. Ειδικότητα της Mekorot είναι αυτό που έχει ονομαστεί «απαρτχάιντ του νερού». Αυτό περιλαμβάνει την εκτροπή καναλιών του Ιορδάνη ποταμού προς όφελος των Ισραηλινών εποίκων και σε βάρος των Παλαιστινίων, την άρνηση παροχής νερού στις παλαιστινιακές κοινότητες εντός Ισραήλ, την κατάσχεση ή δολιοφθορά σωλήνων υδροδότησης των Παλαιστινίων, με την αγαστή συνεργασία του ισραηλινού στρατού, τη συμμετοχή στο σχέδιο εκτοπισμού δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων βεδουίνων, υπό το βάρος της ελλιπούς υδροδότησης και με απώτερο σκοπό την αρπαγή των εδαφών τους.
Η Mekorot είναι μόνο ένα παράδειγμα του τι σημαίνει ισραηλινή «επιχειρηματικότητα». Οι περισσότερες εταιρείες που συμμετέχουν στην έκθεση στο Τελ Αβίβ είτε εξυπηρετούν άμεσα τις βάναυσες πολιτικές του Κράτους του Ισραήλ (όπως συμβαίνει με εταιρείες που συνδέονται με το ισραηλινό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα) είτε εντάσσονται σε ένα πλέγμα κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων που έχει στο κέντρο του την παράνομη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, την καταπίεση των παλαιστινιακών πληθυσμών, την αναπαραγωγή ενός καθεστώτος απαρτχάιντ.
Η κ. Δούρου και ο κ. Αθανασιάδης μπορεί να υποστηρίζουν ότι πήγαν στο Ισραήλ για να φέρουν καινοτόμες ιδέες ή συμφέρουσες συμφωνίες για την Αττική και τους κατοίκους της. Όμως, αυτό που αντικειμενικά έκαναν ήταν να αναβαθμίσουν τις οικονομικές σχέσεις με ένα δολοφονικό καθεστώς, που παραμένει και καταπιεστικό ως προς τους Παλαιστίνιους και στην πραγματικότητα αποσταθεροποιητικό για την ειρήνη στην περιοχή. Τη μέρα που ιδιωτικοποιούνταν όλος ο δημόσιος πλούτος της χώρας μας, η κα Ρ. Δούρου μιλούσε από το Τελ Αβίβ για «προσέκλυση ξένων επενδύσεων». Και με αυτό τον τρόπο, μόνο αρνητική υπηρεσία προσέφεραν στους κατοίκους της Αττικής, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσώπησαν.
Περιφερειακή Συμβούλος Αττικής (Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική)
Το κίνημα BDS (Boycott - Disinvest - Sanctions [Μποϋκοτάζ - Αποεπένδυση - Κυρώσεις]) ξεκίνησε το 2005 με πρωτοβουλία εκατοντάδων παλαιστινιακών οργανώσεων με στόχο να πιεστεί το κράτος του Ισραήλ να σταματήσει την καταπίεση των Παλαιστινίων, τις σφαγές στη Γάζα και την παραβίαση των αποφάσεων ακόμη και του ΟΗΕ, που αναγνωρίζουν το δικαίωμά τους να αποκτήσουν ανεξάρτητο κράτος. Διαμορφώθηκε με βάση το πετυχημένο παράδειγμα του κινήματος απομόνωσης της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής που οδήγησε στην ανατροπή του απαρτχάιντ. Πλήθος πόλεις, σε αρκετές χώρες, συμμετέχουν σε αυτό το κίνημα αρνούμενες τη συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ ή τη συνεργασία με εταιρίες που είναι συνένοχες στις καταπιεστικές πολιτικές του Ισραήλ επί των Παλαιστινίων.
Όμως, όλα αυτά φαίνεται πως είναι ψιλά γράμματα για την Περιφερειάρχη Αττικής κ. Ρένα Δούρου και τον Αντιπεριφερειάρχη Ψηφιακής Πολιτικής κ. Παναγιώτη Αθανασιάδη (πόσο μάλλον για τους έλληνες επιχειρηματίες που τους συνοδεύουν!), που αυτές τις μέρες βρίσκονται στο Ισραήλ για το Διεθνές Φεστιβάλ Καινοτόμου Επιχειρηματικότητας DLD Innovation Festival. Μάλιστα ήταν τέτοια η «χαρά», που χτες, τη μέρα που στη Βουλή ξεπουλιόταν η δημόσια περιουσία, το Γραφείο Τύπου της Περιφέρειας Αττικής έστειλε στους δημοσιογράφους 3 διαφορετικά δελτία τύπου για την επίσκεψη στο Τελ Αβίβ.
Η κ. Δούρου έσπευσε να δηλώσει ότι στο επίκεντρο του συγκεκριμένου Φεστιβάλ βρίσκονται «τα πεδία της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της προσέλκυσης ξένων επενδύσεων». Επισκέφτηκε μάλιστα κέντρο ανακύκλωσης από το οποίο έκανε δηλώσεις για το πώς μπορούμε να «διδαχτούμε» από το παράδειγμα του Ισραήλ. «Η σημερινή επίσκεψη στο Πάρκο Χιρίγια εντάσσεται στο πλαίσιο της ενημέρωσης και της ανταλλαγής καλών πρακτικών, που είναι απαραίτητες για την υλοποίηση του νέου, οικολογικού και βιώσιμου, μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων που προωθούμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι η Ρ. Δούρου ποτέ δεν φημιζόταν για την ευαισθησία της απέναντι στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Δεν έχει ξεχαστεί ο θόρυβος που είχε προκαλέσει το 2012 όταν, ως υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, είχε παρουσιάσει ως αυτονόητη πλευρά μιας ευκταίας εξωτερικής πολιτικής τις σχέσεις με το Ισραήλ και είχε περίπου εξυμνήσει τον Σιμόν Πέρες, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια την για δεκαετίες θέση της ελληνικής Αριστεράς (τότε και του ΣΥΡΙΖΑ) και της ελληνικής κοινωνίας για αλληλεγγύη στον Παλαιστινιακό λαό. Εντύπωση είχε προκαλέσει και η... ιδιαίτερη προτίμηση σε ισραηλινούς ομιλητές στο διεθνές συνέδριο για τη διαχείριση απορριμμάτων που είχε διοργανώσει η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΔΣΝΑ τον Φλεβάρη του 2015.
Φαίνεται βέβαια ότι οι απόψεις της κας Δούρου ήταν απλώς ο προπομπός, καθώς οι καλές πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ αποτελούν εδώ και καιρό κομβική πλευρά της πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια είναι γνωστό ότι οι ισραηλινές εταιρείες επιθυμούν να πάρουν μέρος στο μεγάλο φαγοπότι των ιδιωτικοποιήσεων. Ήδη από όταν ξεκίνησαν οι προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ από τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις, εκδηλώθηκε ενδιαφέρον και από την ισραηλινή εταιρεία Mekorot. Σύμφωνα με πληροφορίες, μία από τις πρώτες επισκέψεις που είχε στο νέο του γραφείο ο -τοποθετημένος από τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της ΕΥΔΑΠ- κος Μπενίσης, ήταν η Πρέσβειρα του Ισραήλ. Είναι επίσης γνωστό ότι η Merkorot εποφθαλμιά όχι μόνο την ΕΥΔΑΠ ή την ΕΥΑΘ, αλλά και τις επιχειρήσεις ύδρευσης των νησιών. Από αυτή τη σκοπιά, προκαλεί ακόμη περισσότερο η πολυδιαφημισμένη επίσκεψη της περιφερειάρχη στο Ισραήλ, τη μέρα που η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΡΘ περνούσαν στο Υπερταμείο με τις ψήφους των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ!
Ποια είναι όμως η Merkorot; Η Mekorot διαχειρίζεται το 90% του πόσιμου νερού του Ισραήλ, καθώς και το 80% των υδάτινων αποθεμάτων της χώρας. Η Mekorot κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών ανέλαβε μονοπωλιακά τον έλεγχο όλων των κοιτασμάτων νερού στις περιοχές της Δυτικής Όχθης, της Γάζας και των υψίπεδων του Γκολάν, δηλ. στις κατεχόμενες περιοχές. Ειδικότητα της Mekorot είναι αυτό που έχει ονομαστεί «απαρτχάιντ του νερού». Αυτό περιλαμβάνει την εκτροπή καναλιών του Ιορδάνη ποταμού προς όφελος των Ισραηλινών εποίκων και σε βάρος των Παλαιστινίων, την άρνηση παροχής νερού στις παλαιστινιακές κοινότητες εντός Ισραήλ, την κατάσχεση ή δολιοφθορά σωλήνων υδροδότησης των Παλαιστινίων, με την αγαστή συνεργασία του ισραηλινού στρατού, τη συμμετοχή στο σχέδιο εκτοπισμού δεκάδων χιλιάδων Παλαιστινίων βεδουίνων, υπό το βάρος της ελλιπούς υδροδότησης και με απώτερο σκοπό την αρπαγή των εδαφών τους.
Η Mekorot είναι μόνο ένα παράδειγμα του τι σημαίνει ισραηλινή «επιχειρηματικότητα». Οι περισσότερες εταιρείες που συμμετέχουν στην έκθεση στο Τελ Αβίβ είτε εξυπηρετούν άμεσα τις βάναυσες πολιτικές του Κράτους του Ισραήλ (όπως συμβαίνει με εταιρείες που συνδέονται με το ισραηλινό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα) είτε εντάσσονται σε ένα πλέγμα κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων που έχει στο κέντρο του την παράνομη κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, την καταπίεση των παλαιστινιακών πληθυσμών, την αναπαραγωγή ενός καθεστώτος απαρτχάιντ.
Η κ. Δούρου και ο κ. Αθανασιάδης μπορεί να υποστηρίζουν ότι πήγαν στο Ισραήλ για να φέρουν καινοτόμες ιδέες ή συμφέρουσες συμφωνίες για την Αττική και τους κατοίκους της. Όμως, αυτό που αντικειμενικά έκαναν ήταν να αναβαθμίσουν τις οικονομικές σχέσεις με ένα δολοφονικό καθεστώς, που παραμένει και καταπιεστικό ως προς τους Παλαιστίνιους και στην πραγματικότητα αποσταθεροποιητικό για την ειρήνη στην περιοχή. Τη μέρα που ιδιωτικοποιούνταν όλος ο δημόσιος πλούτος της χώρας μας, η κα Ρ. Δούρου μιλούσε από το Τελ Αβίβ για «προσέκλυση ξένων επενδύσεων». Και με αυτό τον τρόπο, μόνο αρνητική υπηρεσία προσέφεραν στους κατοίκους της Αττικής, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσώπησαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.